Książka ta pisana w formie listów do męża ma bardzo osobisty charakter. Elżbieta Elsner to młoda dziewczyna, która postanawia zostać z ojcem Żydem i ponieść konsekwencje pochodzenia trafiając wraz z nim do getta. Aby przetrwać i zapewnić ojcu jedzenie zaczyna zarabiać ciałem, trafia do burdelu i tam oddaje się esesmanowi, który zakochany, a wręcz uzależniony od młodziutkiej Żydówki pomaga jej wydostać się za mury getta pod fałszywym nazwiskiem. W chwili ucieczki z getta Elżbieta zrywa z przeszłością i układa sobie życie z Polakiem i jego rodziną, ale widma przeszłości dopadają ją w najmniej oczekiwanych momentach. Czy zatajone pochodzenie, przeszłość pozwolą na spokojne życie, czy listy do męża, który obwinia Żydów za krzywdy wojenne, coś zmienią w ich stosunkach.
Autorka odsłania duszę kobiety, bohaterki niemal tragicznej zamotaną w traumatycznych przeżyciach wojennych, stającą w obliczu szantażu, zmuszaną do walki o przetrwanie swoje i rodziny w zmieniających się realiach codzienności, patrzącą przez pryzmat uczucia do mężczyzny, do dziecka, do drugiej kobiety okaleczonej przez los.
To dobra książka, zmuszająca do refleksji, a także do weryfikacji pewnych stereotypów związanych z postrzeganiem tragedii wojennej i komunistycznej, to mocna proza w każdym wymiarze, zarówno pod względem fabuły jak i emocji jakie wywołuje.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz