Mnie jednak najbardziej urzekła postać Giny Toroszyn, jej sylwetka bardzo wyraźnie nakreślona przez autorkę przyciąga uwagę czytelnika. To bohaterka barwna, niezależna, wesoła, a przy wszystkich swoich zaletach jeszcze uparta, samowolna i bezpruderyjna. Popełnia "zawodowy mezalians" - pragnie zostać aktorką, niezłomny charakter i samozaparcie, bardzo szybko pozwalają zrealizować to marzenie. Szlachcianka zostaje aktorką, czuje się na deskach jak ryba w wodzie, odnosi sukcesy co przekłada się na finanse, zarabia dobrze i pomaga matce odbudować rodzinny majątek Mimo pokus, które niesie za sobą środowisko artystycznej bohemy, Gina wiedzie życie trochę z boku, pragnie spokoju, rodzinnego ciepła, nie wplątuje się w żadne afery ani romanse. Może ta postawa aktorki, jej dystans pozwalają rodzinie na akceptację stylu życia, który młoda kobieta wybrała. Losy Grażyny Toroszyn śmiało wystarczyłyby na oddzielną powieść.
Czytałam z zainteresowaniem i niecierpliwością oczekiwałam na rozwój wydarzeń rozgrywających się na tle I wojny światowej i barwnego dwudziestolecia międzywojennego. Równocześnie toczył się wątek poszukiwań pierścienia Gutowskich i śledztwo prowadzone przez potomkinię rodu Igę Hryć. Wydaje mi się, że ta część powieści jednak została zminimalizowana i może w kolejnej książce dowiemy się więcej o współczesnych losach rodziny. Już czekam na następną część, choć nie ukrywam zrobię sobie małą przerwę, bo nauczona doświadczeniem wiem, że jak za dużo na raz jednego autora to można się zrazić. Wolę dozować przyjemności.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz